Okulistyka zwierząt, weterynarz okulista - diagnostyka i leczenie

Narząd wzroku dostarcza zwierzętom wielu informacji o zmianach w otaczającym środowisku, i mimo, że nie jest dla nich najważniejszym narządem zmysłu (należą do tzw. „węchowców”), schorzenia narządu wzroku mogą stanowić poważny problem.

Patologiczne zmiany w obrębie narządu wzroku

Mogą dotyczyć różnych jego części anatomicznych:

• otoczenie oczu,
• powieki, brzeg powiek, szpara powiekowa – zrośnięcie powiek, entropium, ektropium,
• gałka oczna, jako całość, oczodół – nowotwory, ropowica/ropień, ciała obce,
• widoczne części spojówki i twardówki – garbiak, zapalenie nadtwardówki,
• tęczówka – zanik tęczówki, czerniak, szczelina,
• soczewka – zaćma, zmiany położenia, mało soczewkowość,
• ciało szkliste – zwyrodnienie, pasożyty,
• dno oka – postępujący zanik siatkówki, dysplazja siatkówki, odklejenie siatkówki.

Wczesne wykrycie chorób oczu daje dużą szansę na osiągnięcie sukcesu w terapii, nie należy bagatelizować żadnych symptomów. W przypadku spostrzeżenia niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.

Kiedy do okulisty?

Nawet drobne zmiany zachowań naszych pupili (zaobserwowanie: potykania się, wpadania na przeszkody, pojawienia się objawów strachu, niechęci wychodzenia na spacery, a nawet agresji do domowników) mogą wynikać z toczących się patologicznych procesów w obrębie narządu wzroku. Także w przypadku pojawienia się niepokojących wypływów z worków spojówkowych np.: wypływ ropny, krwisty, śluzowaty, lub gdy występuje objaw tarcia oka przez zwierzę o różne przedmioty, łapami, koniecznie należy udać się do specjalistycznej lecznicy na konsultację okulistyczną.

Wczesna i prawidłowa diagnoza chorób oczu polega na dokładnym i kompletnym badaniu okulistycznym.

Badanie okulistyczne

Badanie pacjenta rozpoczyna się od szczegółowych oględzin struktur oka i jego okolic, a następnie w wielu przypadkach następuje wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych (wymazy bakteriologiczne, cytologiczne, hodowle mykologiczne itp.).

Do badania oczu stosuje się: lupy, paski do testu Schirmera (test łzowy), paski lub krople z fluoresceiną (BioGlo), środek znieczulający powierzchniowo (np.Alcaine), sterylny płyn do płukania oczu, tonometr. Dodatkowo oko bada się przy pomocy lampy szczelinowej, która pozwala na dokładne oględziny zewnętrznych struktur oka w powiększeniu. Badanie dna oka jest możliwe po uprzednim podaniu kropli rozszerzających źrenicę. Wykonuje się je przy pomocy oftalmoskopu pośredniego lub bezpośredniego.

Patologiczne zmiany w obrębie narządu wzroku

Mogą dotyczyć różnych jego części anatomicznych:

• otoczenie oczu,
• powieki, brzeg powiek, szpara powiekowa – zrośnięcie powiek, entropium, ektropium,
• gałka oczna, jako całość, oczodół – nowotwory, ropowica/ropień, ciała obce,
• widoczne części spojówki i twardówki – garbiak, zapalenie nadtwardówki,
• tęczówka – zanik tęczówki, czerniak, szczelina,
• soczewka – zaćma, zmiany położenia, mało soczewkowość,
• ciało szkliste – zwyrodnienie, pasożyty,
• dno oka – postępujący zanik siatkówki, dysplazja siatkówki, odklejenie siatkówki.

Wczesne wykrycie chorób oczu daje dużą szansę na osiągnięcie sukcesu w terapii, nie należy bagatelizować żadnych symptomów. W przypadku spostrzeżenia niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem weterynarii.